Rustdag 13.

En dan was er nog onze 13e rustdag op woensdag 29augustus. En die hebben we doorgebracht in Buffalo, tegen de Canadese grens, de 2e grootste stad van de staat New York.
Een beetje doodse stad, wel met een mooi stadhuis...

...en tal van leuke eethuisjes...

...en een brouwerij met een prachtig terras, dat ons al opgevallen was vanaf de snelweg, telkens we hier passeerden. En híer zat alle volk dus....

Prachtige zaak...om een beetje jaloers op te zijn...
En dan zijn er nog de befaamde 'buffalo wings', hier uitgevonden en gesmaakt in gans de US: kippevleugeltjes, gefrituurd en overgoten met een cayenne-botersaus. Je kan ze in verschillende pikant-gradaties krijgen en ze worden opgediend met selderijsstengels en een dipsaus van blue cheese. De zaak waar ze uitgevonden zijn, zat stampvol zowel met volk als prullaria. Lekker? Ja, maar de gebakken vleugeltjes die je bij ons kan kopen, zijn even lekker.

 En op die manier hebben we onze blog-schade een klein beetje ingehaald.
Morgen rijden we door Wyoming en Montana en maandag lossen in Calgary, dinsdag in Edmonton. Aja, we hebben dus lavabo's en wc's mee uit Mexico :-) .

Nog een stukje Philadelphia.

Op dinsdag 28augustus hebben we per abuis- nog wat rondgereden in Philadelphia. Per abuis omdat de firma niet altijd even efficient te werk gaat, de communicatie met en tussen de verschillende dispatchers miserabel verloopt, het opperhoofd in Quebec over alles zijn zegen moet geven enz....
Zucht. Wij hebben ons voorgenomen eerst aan onszelf te denken en dan pas aan de firma, een raad die we trouwens al van verschillende collega's hier gekregen hebben.
En zodoende hebben we, op weg naar een laadplaats die op het laatste moment werd veranderd, een nieuw stukje van 't stad gezien: een kleurrijke, doorleefde buurt. Een buurt waar het waarschijnlijk niet simpel leven is, waar huizen met traliewerk beveiligd zijn, waar we 's avonds niet op ons gemak zouden rondwandelen. Maar mooi om door te rijden...

New Mexico en Colorado.

En na Texas zijn we voor een kort tripje beland in New Mexico en deze staat heeft alvast het kleurigste grens-bord dat we tot nu toe gezien hebben én vanaf dat punt tonen al onze klokken weer real-time.

Het cowboy-thema blijft hier goed vertegenwoordigd. Het grootste deel van de inwoners zijn Hispanics. Het landschap is dor en vandaag extra stoffig doorde felle wind. Op een bepaald moment is het hier 17°, de helft van de dag ervoor!

En Colorado heeft dan weer het, tot nu toe, meest rustieke welkom-bord.

En Colorado staat voor de Rocky Mountains, Colorado Springs en Denver, onlangs in het nieuws door de Batman-shooting.

En nu staan we dus net over de grens van Wyoming, waarover meer morgen.
Nu nog efkes een terugblik op de dagen aan de oostkust....

Howdy!

We staan geparkeerd op de flying j in Cheyenne, Wyoming, we hebben internet gekocht dat -halleluja- tamelijk werkt, dus we kunnen wat bijpraten...
We zijn dus vertrokken op 30augustus vanuit Montreal naar Laredo, Texas. Daarvoor was het oostkust-werk, wat geen goed deed aan de motivatie en het enthousiasme.
Voor alle duidelijkheid: moest Sgt in Belgie staan, dan had Laurens allang ontslag genomen.  Maar nu kan dit niet gezien zijn werkvergunning vasthangt aan de firma.
Langs de andere kant blijven we voor ogen houden dat we dankzij Sgt deze fantastische reis kunnen maken. En dan neem je de portie frustratie erbij :-).
Dus...we 'mochten' weer naar Laredo!
Het tempo lag wat hoger dan de vorige reis want op dinsdag 4sept moest de vracht al in Mexico staan.
En dit hadden we mee:

En waar we het opgepikt hadden -bij een Mexicaan in Quebec- hadden ze nog meer van dat...

Dinsdagmiddag gearriveerd in Laredo, ingecheckt in een motel -in de camion 38°dit keer- want we moesten wachten tot de woensdag voor een rit richting Calgary (wat Laurens gevraagd had én gekregen).
Motel was wel leuk maar...geen internet.
De woensdag vertrokken tot halfweg Texas. En af en toe hadden we het gevoel in een filmdecor rond te rijden:

Donderdagavond werd het film-gevoel nóg sterker in Amarillo.
Hier loopt een stuk van route 66 en 1 van de must-see-plaatsen is de Cadillac Ranch. Tien cadillacs, in the middle of nowhere, met de neus in de grond geplant, gedecoreerd met graffiti door bezoekers. Wonderlijk.

En daarna, nóg wonderlijker, gaan eten in 'the big texan', op aanraden van George en Gwenn.
In 1 woord: s-u-p-e-r! Een steakhouse waar je superlekker kan eten en de ganse bedoening is er kílometers over zodat het eigenlijke een fantastische belevenis is. Alles is tot in de details ingericht als 'cowboyland': er is een saloon, een schiettent, een motel, een horse-motel, het loopt er vol met cowboys en -girls en je kan er lekkere steak eten (we waanden ons weer even in België !). En leuk detail: je kan er een 72oz steak gratis eten als je het binnen een uur opeet. D.w.z een dikke 2kg steak, een slaatje, een broodje, een pelle-patat en 3gefrituurde 'shrimps'. Dit alles twv 72dollar. Toen wij er waren, hebben er 3gasten geprobeerd, geeneen geslaagd :-) . Dit was een gouden tip, G&G!

We zijn er nog...

Neen, we zijn niet van de aardbol verdwenen...we zitten in Texas, op weg naar Calgary in Alberta, Canada.
We hebben, tot onze frustratie, een tijdje rond de kerk gereden maar zijn uiteindelijk toch hier beland en nu op weg naar nieuwe oorden.
Het internet was een ander punt van frustratie wegens afwezig of slecht en geen blog-mogelijkheid. Zeker het downloaden van foto's is meestal een hekel punt. We doen ons best om de schade in te halen een dezer dagen....maar met dit kort berichtje wilden we alvast laten weten waar we uithangen. Meer volgt...