Maar zoals de meesten al weten: de eetkamer is weer open. En het was super om alle vertrouwde/trouwe mensen terug te zien. Dat gaf ons echt een warm gevoel en deed ons de zere voeten en stijve spieren na het eerste weekend vergeten.
Ondertussen draaien we weer op volle toeren en hebben we onze gerechtjes weer in de vingers ( het was wel efkes zoeken). Het grote verschil is dat we nu voor een tijdje met ons twee werken, zonder helpers.
Ook Laurens heeft er zijn eerste Europese ritje opzitten, naar Zwitserland. Met de 'platte neus' en een 'klein' cabientje :-) en tupperware producten.
Het leven gaat dus weer zijn gangetje. Mensen vragen wel es of we canada niet missen....neen, canada op zich niet, wel misschien het reisgevoel, het onderweg-zijn en alle nieuwe dingen die je ontdekt...en we blijven ook de mensen die we leerden kennen, volgen via facebook. En dan zijn we stiekem wel eens jaloers....
En we hebben al genoten van onze zetel, kletsen met familie/vrienden, lekker zelf koken of uit eten gaan....en de verschillen hebben we gepoogd in een paar fotootjes te gieten, voor de leute:
En reis-foto's die de blog niet gehaald hebben, hangen we op in de eetkamer. Kwestie van het reisgevoel een beetje te behouden.....:-)
Alvast bedankt trouwe lezers....jullie motiveerden ons om te blijven schrijven!
Voila, hiermee wordt de blog officieel afgesloten (met toch een beetje weemoed). Maar wie weet of de toekomst nog blog-avonturen in petto heeft???
