Ik weet nog altijd niet wat ik moet denken van mijn nieuwe werkgever, ook al ben ik blij dat ik er kon beginnen.
Over het materiaal kan ik kort en bondig zijn: ze houden de boel rijdende, zonder meer.
Voor een groot deel is het te wijten aan de heersende 'je m'en fou'-mentaliteit en de low cost gedachte, die ook telt voor de wedde van de chauffeurs.
Het rollend materieel ziet er niet super uit, vooral als je weet dat de firma 350 trekkers heeft en dat ze tussen 2005 en 2011 geen enkele nieuwe hebben gekocht... (vorig jaar zijn er wel 50 nieuwe binnen gekomen). Ja,dan weet je het wel.
Zelf heb ik als nieuweling blijkbaar geluk met mijn trekker. Mijn Volvo van 2004 heeft maar 1 300 000 km op de teller. Tot nu toe is o.a. de motor vervangen door een gereviseerde.
En er zijn er die het moeten doen met nóg oudere bakken met 3 000 000 km en meer!
De cabine is naar Europese normen mega, naar Amerikaanse normen doorsnee. Maar de vering is, denk ik, die van een travaux-wagen. Dat gecombineerd met -vooral in Canada- genre 'Roemeense' wegen, maakt het rijden soms een pijnlijke zaak :-\ .
Als je weet dat ik in die maand toch zo'n 18000km heb afgelegd, zou het qua trekker iets beter mogen.
Daartegenover staat wel dat je hier nog kan en mág rijden. En daarvoor ben ik tenslotte naar hier gekomen.
Voorlopig zijn de ritten nog te kort,maar we hebben al mooie stukjes Noord-amerika doorkruist.
De langere én nog mooiere ritten komen nog wel-hoop ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten