vrijdag 5 oktober 2012

Is this the way to Amarillo?

Laurens heeft al een paar keer dit liedje zitten zingen, maar -ondanks zijn zangtalent :-/ - kon ik het niet herkennen. Dan maar google geraadpleegd en het is inderdaad bekend, vooral het sha la la lala lalala (klap klap).... zoek maar es op, uitgevoerd door Tony Christy...
Alleen maar om te zeggen dat we op weg zijn naar Amarillo en daar  -vroeger dan voorzien- een rustdag gaan nemen, alleen omdat het anders qua rij-uren krap wordt om op tijd in Brownsville te geraken. En toegegeven, omdat we ook nog es willen gaan eten in the big texan.
Een poging om dat met die rij-uren uit te leggen?  Ok.
Als je iedere dag 8u45 rijdt, dan mag je 13dagen aan een stuk rijden en moet je daarna 36u stilstaan.
Tijdens de reis van Quebec naar Calgary echter, heeft Laurens dagen van 10u, 11u en zelfs 12u rijden omdat de los-deadline nogal krap was.
Gevolg: gezien een paar dagen die 8u45 overschreden zijn, volgen er een paar dagen waarop je minder mag rijden (soms maar 5u) wil je aan 13 rij-dagen geraken.
Of -en dat gaan we dus doen- je neemt je reset/rustdag vroeger -en dat mag ten vroegste na 7 rijdagen- waarna je weer van nul start.
Beetje duidelijk? Neen? Dan moet je het misschien later nog eens aan Laurens vragen :-).
Morgen wordt dus rustdag in Amarillo.
Ondertussen blijven we foto's maken. En we hebben eventjes een nieuwe staat doorkruist: Oklahoma. We hebben over die 50km welgeteld 1 groot dorp gezien, voor de rest: het grote niets. Indrukwekkend.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten