Koken ergens onderweg.

Nu ja, koken kan je het nauwelijks noemen. Tot nu toe beperken we ons tot iets opbakken en daarbij een slaatje (waarin je echt wel keuze hebt).
Want er zijn toch een paar zaken die het koken bemoeilijken:
-we stoppen 's avonds vaak als het al donker is en dan is koken minder handig gezien dat buiten gebeurt.
-op de meeste truckstops sta je tussen ronkende trucks. Qua geur en lawaai is dat een opdoffer voor het kookenthousiasme. Je ziet ook weinig of geen chauffeurs een potje koken (i.t.t. Europa waar vooral Turkse en Oostblokkers dat altijd doen). Wat ze wel doen is klaargemaakte maaltijden opwarmen in de microgolfovens die je vindt op de truckstops.
-je moet je aankopen beperken gezien je geen vlees, groenten of fruit de grens mag overbrengen. En gezien wij gemiddeld om de 2 dagen 1 of andere grens overgaan én niet iedere dag een supermarkt tegenkomen...
De truuk is natuurlijk om niet álles te vertellen aan de douane. We vergeten wel es een appel of wat meloen, maar veel risico willen we toch niet nemen, dus groenten en rauw vlees zijn taboe.
Toch al es in een eerlijk moment én om het eens uit te testen, een mango kwijtgespeeld aan een -heel vriendelijke- Amerikaanse douanière. Ze kan er maar van genoten hebben :-) .

Maar vandaag heeft Laurens dus ergens in the middle of nowhere in quebec, crabcakes gebakken -meegesmokkeld uit de VS.