...dat Amerika klein is, zei Gwen toen we elkaar voor de tweede keer tegenkwamen, dit keer in Montreal.
Een avondje kletsen dus.
En zo kom je ook heel wat te weten. Waar je lekker kan eten, hoe warm én hoe koud het kan zijn, welke staten George en Gwen al gedaan hebben (alle behalve Hawaï en Alaska), hoe het is om als zelfstandige met eigen camion hier te werken, dat de gezondheidszorg niet zo goed uitgebouwd is ( zij staan al bijna 10jaar op een wachtlijst voor een huisarts), dat ze al beesten gezien hebben onderweg die wij alleen kennen van de verkeersborden,
dat hun droom was om in de 'pampas' te wonen en nu krijgen ze ieder jaar bezoek van een reuzeschildpad die vanuit het meer haar eieren in de tuin komt leggen, dat Gwen haar pogingen om groenten te kweken heeft gestaakt omdat bezoekers -o.a. herten- ze opvreten, dat de beste vriend van hond Gary een bever is...
En nu weten we ook waarom een doggybag een doggybag wordt genoemd: omdat hondjes -en in dit geval vooral Gary- zot worden als ze die dozen ontdekken :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten