Het is hier heel warm dus hebben we onze toevlucht gezocht bij Denny's voor de airco, een lekker ontbijtje en een babbel met de 'waitress'.
Volgens haar is de reden waarom eten in Canada duurder is dan in de VS, het loon van het horecapersoneel. In de VS krijgen ze soms maar 3$/uur en zijn ze afhankelijk van de tips. In Canada worden ze minder betaald in een restaurant dat alcohol serveert -8,75$/uur- omdat ze ervan uitgaan dat de tips dan groter zijn. Onze waitress kreeg 10,50$/uur.
En het was koffieklets-dag-vandaag in het Nederlands!
Terwijl we aan het skypen waren met het thuisfront, werden we eerst aangesproken door een oudere heer die al 40jaar in Toronto woonde en nu zijn nichtje uit Leidschendam op bezoek had. Hij durfde ons eerst niet goed aanspreken omdat hij vond dat zijn Nederlands niet zo vlot meer ging, maar volgens ons was dat écht geen probleem. Hij voelde zich 100% Canadees en wilde zeker niet meer terugkeren naar Nederland ook al had hij er nog veel familie wonen.
En de wereld is echt wel klein -de transportwereld toch. Zet 3 chauffeurs bij mekaar en de herinneringen aan bazen, collega's, reizen en straffe toeren komen boven én daarbij blijkt dat ze echt wel dezelfde mensen kennen of gekend hebben. En het is natuurlijk fantastisch om als 'bleus' in Noord-Amerika Vlaamse Canadezen te horen vertellen. En George vond het leuk om weer eens een avond Vlaams te kunnen babbelen. Merci voor de gezellige én interessante avond George en Gwenn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten