Eerst waren het 3dames, moeder en dochter uit Colorado en de 3e dame uit Californie. De jongste -geboren na Elvis'dood- was de hevigste fan. Ze mochten straks bij de kaarsjes-wake, als lid van een fanclub, deel uitmaken van de erehaag waar de fans op weg naar het graf doormoesten. Een hele eer blijkbaar...En ondertussen waren ze aan het lachen met het Zuiders accent van één van de diensters, voor hen blijkbaar ook moeilijk te verstaan. Want het Zuiders Amerikaans klinkt heel zangerig, langgerekt en ze slikken veel letters in. Zo was onze zwart gids deze morgen voor ons niet altijd te volgen.
Daarna hadden we het gezelschap van 3dames uit Quebec, die zo goed als geen Engels spreken, met elkaar discussieerden over hun diabetes-dieet (terwijl de ene een grote ijs-coupe verorberde) en hun nakend pensioen.
En tenslotte zaten 2 schoonzussen naast ons. De jongste was een stapel postkaarten aan het schrijven. De oudste, met een gezicht als een verrimpeld appeltje, met grote Elvis-oorbellen, een Elvis-t-shirt en een Elvis-handtas, ging om de 10minuten naar buiten 'for a walk' en kwam iedere keer terug met een zakje van de souvenirshop. Haar schoonzus draaide dan met haar ogen omdat haar huis blijkbaar al volstond met Elvis-prullaria.
Beide dames woonden al gans hun leven in Memphis. De oudste was geboren in hetzelfde jaar als Elvis. Ze waren naar de begrafenis van Elvis geweest en kwamen nu minstens 1 keer per jaar naar Graceland.
En zo had iedereen zijn verhaal.
Ook buiten zag je veel verscheidenheid, de een al kleurrijker dan de ander. We hoorden tamelijk veel Vlaams en Hollands, ook veel Quebecois en er waren, naar ons gevoel, meer vrouwen dan mannen.
Er was bvb een Belgisch-Nederlandse fanclub met 200man aanwezig, die een Elvis-rondreis maakten: L.A., Memphis, Hawaï en alle andere belangrijke werk-en woonplaatsen van Elvis. En Leona en Walter gingen all the way naar Hawaï, Arlette en Herman eindigden hun reis in Memphis en vlogen terug naar België, naar Denderleeuw.
En rond 20u30 begon dan de 'candlelight vigil' ingeleid door Priscilla en Lisa Marie. Dat vernamen we pas achteraf van Arlette die een lucky shot had kunnen nemen van moeder en dochter Presley. Want er was een massa volk en je zag in feite niets van het officiele podium. Behalve de mensen dan die 's morgens post gevat hadden bij de ingang van Graceland om als eerste met een kaarsje naar het graf te wandelen.
Velen hadden het geduld om úren aan te schuiven, anderen hadden zich bij een privé-altaartje geïnstalleerd.
En hier en daar zag je ook Elvis verschijnen.
En misschien is het erover en is het ook wel een beetje geldklopperij (zoals een Vlaamse fan verontwaardigd het noemde, hlemaal niet in de geest van Elvis, die een gulle gever en weldoener was), het hééft ook iets en voor velen zal dit echt wel een hoogtepunt zijn in hun leven. En dat kunnen we alleen maar respecteren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten