Bij ons is Texas gekend van president Bush, Dallas en JR, cowboys, ranches, oliebaronnen enTex-Mex eten...
Als je erdoor rijdt, valt vooral het uitgestrekte en vaak dorre landschap op en naarmate Mexico nadert wordt het droger én warmer...héét!
Zo was het toen we aankwamen in Laredo 36°om 10u 's avonds, onmogelijk om in de camion te slapen, de idlle-air op de truckstop was al uren volzet en dus op aanraden van G&G een motel gezocht. Goedkoop maar vies, vuil en louche....de airco was het enige positieve :-\ .
En dan ben je in Laredo en heb je het gevoel in Mexico te zijn. Een speciale sfeer.
Een massa vrachtwagens: Amerikanen die hun oplegger komen afzetten of komen lossen en Mexicanen die een oplegger komen afhalen om te lossen in Mexico of een volle terugbrengen voor de Amerikanen/Canadezen.
Geen enkel Amerikaanse transportfirma rijdt naar Mexico wegens te gevaarlijk en verzekerings-gewijs. Enkel 3 Mexicaanse transportfirma's mogen in Amerika rijden. De anderen zijn beperkt tot een paar mijlachter de grens.
Ook bij SGT hebben wij de oplegger afgezet en gewacht op een andere oplegger die diezelfde namiddag vanuit Mexico kwam. Ondertussen konden we wachten op de SGT-yard (in het frisse chauffeurslokaal) en zagen we Mexicaanse trekkers af en aan rijden.
George en Gwenn zetten vaak hun oplegger af aan de grens, die wordt opgepikt door een Mexicaan en dan gaat die lossen in Mexico en G&G moeten dan 2tot5dagen wachten tot die terugkeert.
En als je Laredo uitrijdt ga je door een douanepost....de grenspolitie is trouwens overal goed vertegenwoordigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten