We weten dat onze indruk subjectief en gekleurd is...maar we zien hier geen hippe, stijlvolle, leuk geklede mensen.
Het is vreemd: je hoort Frans maar je ziet Amerikanen met seventies-kapsels, frullige bloezen, cowboyhoeden, moto-vesten...of flower-power mensen. ( de Canadezen zelf worden niet graag vergeleken met de Amerikanen: ze vinden ze arrogant en zelfingenomen).
En wat ze doen in hun vrije tijd? Wij zien ze golfen (onvoorstelbaar veel golfterreinen hier), bij hun auto rondhangen (de jonge gasten toch, die gekleed gaan als gabbers) en horen ze karaoke zingen. Ze gaan wel uit eten maar blijven niet natafelen, ook nog geen toffe cafeetjes gezien...
We zien vooral keurige, voor ons misschien beetje saaie mensen, heel vriendelijk maar toch ook afstandelijk...het lukt Laurens bvb niet om een collega op een koffietje te trakteren...dat wordt beleefd afgewezen en elk betaalt het zijne.
Ook in restaurants is het heel gewoon dat een bende van bvb 10 man, elk apart een rekening krijgt en betaalt. Ook aan ons twee wordt vaak gevraagd of we 1 of 2 rekeningen willen.
Eigenlijk vinden we het bourgondische-gezellige zoals we bij ons kennen, niet terug.
Het is hier natuurlijk veel minder dicht bevolkt dan bij ons; misschien bepaalt dat ook het sociaal leven.
En we blijven buitenlanders die vanop afstand observeren...
Het is vreemd: je hoort Frans maar je ziet Amerikanen met seventies-kapsels, frullige bloezen, cowboyhoeden, moto-vesten...of flower-power mensen. ( de Canadezen zelf worden niet graag vergeleken met de Amerikanen: ze vinden ze arrogant en zelfingenomen).
En wat ze doen in hun vrije tijd? Wij zien ze golfen (onvoorstelbaar veel golfterreinen hier), bij hun auto rondhangen (de jonge gasten toch, die gekleed gaan als gabbers) en horen ze karaoke zingen. Ze gaan wel uit eten maar blijven niet natafelen, ook nog geen toffe cafeetjes gezien...
We zien vooral keurige, voor ons misschien beetje saaie mensen, heel vriendelijk maar toch ook afstandelijk...het lukt Laurens bvb niet om een collega op een koffietje te trakteren...dat wordt beleefd afgewezen en elk betaalt het zijne.
Ook in restaurants is het heel gewoon dat een bende van bvb 10 man, elk apart een rekening krijgt en betaalt. Ook aan ons twee wordt vaak gevraagd of we 1 of 2 rekeningen willen.
Eigenlijk vinden we het bourgondische-gezellige zoals we bij ons kennen, niet terug.
Het is hier natuurlijk veel minder dicht bevolkt dan bij ons; misschien bepaalt dat ook het sociaal leven.
En we blijven buitenlanders die vanop afstand observeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten