We rijden nu bijna 2 weken rond in Canada. Het is hier prachtig, natuur en ruimte te over.
De mensen...dat is een ander paar mouwen.
Nooit van zijn leven gedacht, maar we missen de 'het is goe weer'-praatjes van bij ons als je ergens binnenstapt.
De Amerikaanse versie hiervan is het 'how are you today'-praatje.
Ok, stelt niets voor, oppervlakkig,....en teveel kan ook ergeren...maar alles beter dan de Canadese versie....hier moet je ontzettend veel moeite doen om een goeiendag, laat staan een glimlach of een extra woordje te krijgen. Pas op, je wordt correct bediend, maar meer niet...
En dat hoor je wel meer van Europeanen en zelfs van een zeldzame Quebecois: ieder doet hier zijn job zoals het hoort, elk op zijn eilandje. Maar verwacht niets meer.
Of zoals in het begin,toen Laurens voor zijn rijbewijs, een opticien nodig had...in het infocentrum wildenze geen adres geven of aanwijzingen hoe hij een opticien kon vinden...dat mochten ze niet .
Of Gwen, die als ski-monitrice werkte en in 1 van de lokalen niet de kapotte lamp mocht vervangen. Daarvoor was ze niet verzekerd.
Of in het hamburgerrestaurant, waar de 4 toiletten verstopt waren...bij navraag kregen we een schouderophalen als antwoord: 'we don't go over the toilets'....
Het zal allemaal wel zijn reden hebben, maar eerlijk....we worden er een beetje triestig van...
Wat niet betekent dat er geen plaatsen zijn waar je hartelijk ontvangen wordt...en we hebben een paar sympathieke Canadezen leren kennen, absoluut.
Maar als je hier rondrijdt en zo 3 keer per dag ergens binnenstapt om iets te eten, drinken, kopen, tanken, laden/lossen enz...dan ontmoet je zoveel stugge, gesloten mensen...die de indruk geven dat het hen allemaal geen bal interesseert....dan word je op den duur triestig.
En we proberen ons niet te ergeren en zelf wel vriendelijk te blijven (waarbij sommigen wel ontdooien...).
Hier zijn de mensen gewoon anders...misschien heeft het te maken met de leefomstandigheden...weinig of geen buren, barre winters waar je moet doorkomen, uren rijden om iet of wat stad te vinden....er zal wel een verklaring zijn?
Eén ding is voor ons duidelijk: we missen 'onze' mensen en wij zijn wsch niet gemaakt om in Canada te wonen...
Ofwel zijn we gewoon twee ouwe zagen aan het worden...:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten