En dit is het moment. We zitten nl. voor de 2e keer deze week in de garage! Dit keer een kapotte cilinder. Leve Peterbilt!
Een paar uurtjes wachten dus...de garages van Peterbilt hebben wel altijd (en we hebben er toch al een paar gezien) een deftige lounge voor de chauffers met douche, koffie, tv, internet...1000x beter dan de chauffeurslokalen van SGT!
Blog-time dus: en we leveren graag een paar eet-tips voor potentiële amerika-bezoekers.
We kwijlen af en toe bij het idee van mossel-friet, vol-au-vent, worst met rode kool, witlof in hesp, gekookte patatjes, verse pistolets en prepare....
Maar we hebben hier (en dan vooral in de VS) toch ook onze favorieten gevonden.
Af en toe lukt het om niet in een truckstop te gaan eten: gezellige drukte, meer keuze, ander decor....gewoon zoals we bij ons uit gaan eten.
En als het dan nog lekker is, dan is dat mooi meegenomen.
Veel restaurants hier maken deel uit van een keten en je vindt ze dan ook in veel steden én in verschillende staten terug.
En dat vinden we bvb niet erg van 'the waffle house', die in onze top 5 staat.
We hebben die al es vermeld (zie the waffle house van 15mei) maar het verdient wat meer aandacht omdat we hier heel graag komen ontbijten.
En het is niet zozeer voor het eten (hoewel de 'scrambled eggs with cheese' hier het lekkerst zijn) als wel voor de sfeer en het concept.
We zitten, als we kunnen, aan de toog en daar kan je gans het kook- bestel- en afwasgebeuren volgen. Voor hun bestellingen gebruiken ze een eigen vocabulaire. De hash browns kan je bvb op verschillende manieren krijgen: 'scattered' (los op de grill), 'smothered'(met ajuin), 'covered' (met kaas), 'diced' (met tomaat) enz...en dat wordt áfgerateld....
Iedere garcon heeft zijn eigen tafels, neemt de bestelling op, geeft bestelling door aan de kok, geeft eten door, ruimt af én doet de afwas van zijn tafels.
En dit is verschillend met andere restaurants hier: meestal heb je iemand die je naar je tafel brengt, iemand die je bestelling opneemt en brengt, iemand die afruimt en dan natuurlijk het keuken- en afwaspersoneel.
Hier niet dus en iedereen, kok en garcons, werken op een paar vierkante meter, vlak vóór je neus.
Super!
Meestal toch: 1maal in een waffle house beland waar een paar garcons ruzie hadden. En wij, aan de toog, konden de ijskoude sfeer letterlijk voelen. Bizar.
Ook al wat gekletst met 1 van de garcons, manneke van 16jaar, werkte al 2 maanden in the waffle house en deed nog een 2-tal andere jobkes.
Hij volgde thuis-onderwijs, omdat ze blijkbaar veel verhuizen. En dat vond hij niet erg, zo kon hij zijn zus naar school brengen en als hij dit jaar niet slaagde, begon hij volgend jaar gewoon opnieuw. Hij verdiende 2,13$/uur (!!) en mocht alle tips die hij kreeg, houden.
Als kok verdien je hier 7,50$ en hoe beter je bent, hoe meer je verdient.
Nog een paar wetenswaardigheidjes:
Het eerste waffle house was in 1955 in Georgia. Op een bepaald moment aangeklaagd wegens racistisch (het personeel weigerde minderheden te bedienen en gaf hen bedorven voedsel) maar uitgegroeid tot een cultureel icoon met een stel huisregels.
En er zijn meer dan 1600waffle houses verdeeld over 25 staten, vooral in het zuiden en ze zijn allemaal 24/24, 7/7 open. Waffle house is ook 1 van de grote corporaties die garant staan voor opvang en voedsel voor slachtoffers tijdens het tornado- en hurricane-seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten